Zakażenia Bakteryjne
Tężec
Wywołany jest laseczką tężca. Do zakażenia dochodzi przez zanieczyszczenie ran glebą, kurzem lub przez ciała obce zakażone zarodnikami. Choroba nie przenosi się z człowieka na człowieka, ani ze zwierząt na człowieka.
Początkowe objawy to niepokój, rozdrażnienie, pocenie się, bóle głowy i zmiany wokół rany. Wkrótce następują objawy typowe: wzmożone napięcie żwaczy, szczękościsk, skurcz mięśni mimicznych twarzy, napięcie mięśni karku i grzbietu oraz mięśni brzucha i kończyn dolnych. Kolejne objawy to napady kurczowe (prężenia), które obejmują różne grupy mięśniowe i są bardzo bolesne.
W leczeniu stosuje się surowicę, najczęściej immunoglobulinę przeciwtężcową ludzką lub antytoksynę tężcową pochodzenia zwierzęcego. Dodatkowo podawana jest szczepionka antytoksyczna w celu uzyskania uodpornienia.
Zapobieganie polega na obowiązkowym szczepieniu, które wykonuje się 4krotnie: w 2 miesiącu życia, na przełomie 3 i 4, w 5 oraz pomiędzy 16 a 18. Dawkę przypominającą stosuje się w 6, 14 i 19 roku życia. Ponadto ważne jest odkażanie i właściwe opatrzenie skaleczeń i ran.
Do rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych dochodzi głównie w dużych skupiskach ludzi, na skutek zaniedbań dotyczących podstawowych zasad higieny i braku ostrożności w kontaktach międzyludzkich. Ważne jest dbanie o prawidłową dietę i wypoczynek.