Kontenerowanie to bardzo ważne zjawisko, występujące praktycznie w każdej tworzonej przez nas relacji. Najbardziej kluczowe wydaje się być jednak w relacji rodzic – dziecko, ponieważ jest to pierwsza relacja, jaką nawiązuje dziecko, mająca nauczyć je prawidłowego tworzenia więzi z innymi ludźmi. Odwołując się do nazwy, można powiedzieć, że polega na gromadzeniu (wrzucaniu do „kontenera”) przez dziecko wszystkich wymagających wyjaśnienia sytuacji, myśli i emocji. Owym kontenerem mamy być my – rodzice – potrzebni, aby zapewnić bezpieczeństwo i będący największym autorytetem w oczach dziecka oraz odpowiadający za poprawny przebieg i rozwiązanie wszystkich niespójności, które mogą zaburzyć jego prawidłowy rozwój i funkcjonowanie. To my jesteśmy osobami, do których kierowane są pytania dzieci, choćby te, które słyszymy na co dzień: co? dlaczego? jak to się dzieje? Dzieci są jednak ciekawe nie tylko działania tego co fizyczne i namacalne, ale – kiedy zaczynają wchodzić w interakcję z otoczeniem – również tego czego nie są w stanie zobaczyć a na początku lub też pojąć. Zaczynają więc zastanawiać się nad bardziej złożonymi pytaniami, np.: Dlaczego kiedy mówię komuś prawdę jest mu przykro? Dlaczego ktoś się do mnie nie odzywa? Dlaczego inni mnie przezywają?
Rola rodzica – „kontenera”
Ponieważ, jako dorośli mamy większe doświadczenie a także wiedzę o innych ludziach i ich zachowaniach, naszym zadaniem jest w odpowiedni sposób przekazać ją dzieciom. Jako „kontener” zbieramy wszystkie wątpliwości, trudne sytuacje i emocje dziecka, przetwarzamy je w odpowiedni sposób: np. to, czym nie warto się przejmować odrzucamy, to, co ważne eksponujemy a to, co niezrozumiałe, wyjaśniamy. Nie zawsze jesteśmy w stanie rozwiązać problem czy zmienić daną sytuację, np. gdy przyjaciółka naszej córki nagle nie chce się z nią bawić, nie wpłyniemy w magiczny sposób na to żeby wszystko wróciło do poprzedniego stanu. Zrozumienie przez dziecko jednak, że: takie są ludzkie zachowania i relacje; nie wszystkie więzi są trwałe (pomyślmy ilu mielibyśmy znajomych, gdyby było inaczej); każdy ma prawo decydować o tym, z kim będzie utrzymywał znajomość a z kim nie oraz, że można porozmawiać o przyczynie nagłej zmiany zachowania koleżanki, daje dzieciom bardzo dużo korzyści w postaci lepszego samopoczucia, pozytywnej samooceny oraz świadomości, która zapewnia stabilizację i harmonię.
Bądźmy cierpliwi
Dzieci rozumieją świat inaczej niż my, często zbyt poważnie i dosłownie. W rezultacie przejmują się i martwią sprawami, na które my – dorośli nie zwracamy większej uwagi lub, z którymi potrafimy sobie bez trudu poradzić. Doświadczając trudnych emocji i sytuacji, dzieci często nie potrafią wyjaśnić tego, co przeżywają. Czasem problemy i emocje są tak silne, że wysuwają się na pierwszy plan i przeszkadzają w skupieniu się na innych czynnościach. Nie powinniśmy takich problemów lekceważyć ani wyśmiewać, ale z uwagą i zainteresowaniem przysłuchać się im. Traktujmy poważnie to, co mówią do nas dzieci. Nasza pomoc w interpretacji tego, co niejasne ma zapewnić im poczucie bezpieczeństwa, spójności, pokazać jak radzić sobie z trudnymi emocjami w przyszłości.
Uczmy samodzielności
Aby w odpowiedni sposób wspomagać dziecko, musimy pamiętać o tym, że kontenerowanie nie polega na myśleniu i działaniu za nie, ani na wzięciu całkowitej odpowiedzialności za to co dziecko czuje i przeżywa. „Filtrowanie” tego co niejasne ma na celu pomoc w zrozumieniu i rozwiązaniu problemu. Zachęcajmy dzieci do samodzielnego myślenia i szukania sposobu rozstrzygnięcia problemów. Pytajmy, dlaczego ich zdaniem jakaś sytuacja miała miejsce, jak można ją naprawić, jakie mają pomysły. Nauczmy je działać.
Podsumowując, kontenerowanie ma oswajać dziecko z sytuacjami, które może spotkać w przyszłości. „Segregowanie” informacji pomaga mu spojrzeć na sytuację i ludzi z nowego punktu widzenia, innej strony. Dzięki temu dziecko poznaje świat, wie, że nie jest samo, że może na nas polegać, że ma w nas oparcie. Czuje się bezpieczne, ponieważ jeśli czegoś nie rozumie my mu w tym pomagamy. Kontenerowanie to zjawisko, które pomaga w nawiązaniu i utrzymywaniu więzi i prawidłowym rozwoju emocjonalnym dziecka.