Szkoły językowe prześcigają się w tworzeniu coraz to nowych metod i kursów pomagających nam nauczyć się języka obcego. Sposobów na naukę jest całe mnóstwo, a wybór właściwego kursu zarówno dla naszej pociechy jaki dla nas może być nie lada wyzwaniem. Poniżej kilka najbardziej popularnych, zarówno tych konwencjonalnych jak i niekonwencjonalnych metod nauczania języków obcych.
Metoda gramatyczno- tłumaczeniowa
Opiera się na głównie na czytaniu i tłumaczeniu zdań oraz wykonywaniu ćwiczeń gramatycznych. Na zajęciach wykorzystywany jest podręcznik z krótkimi tekstami w języku obcym, które uczniowie czytają, a następnie rozwiązują ćwiczenia gramatyczne, związane ze strukturami, które pojawiły się w tekście. Metoda ta jest najstarszą i chyba już najmniej popularną formą uczenia się języków obcych. Uczeń analizując krok po kroku struktury gramatyczne uczy się jak tworzyć poprawne zdania oraz zapamiętuje słownictwo, jednak nie potrafi swobodnie komunikować się w obcym języku.
Metoda audiolingwalna
Metoda oparta na behawioryzmie w której duży nacisk położony jest na słuchanie. Po odsłuchaniu nagrań w języku obcym uczeń ma za zadanie dokładne ich powtórzenie. Zajęcia odbywają się tylko w języku angielskim. Nauczyciele dużą rolę przywiązują do poprawności wypowiadanych zdań i starają się wyłowić i poprawić wszystkie błędy popełniane przez uczniów.
Metoda kognitywna
Przeciwieństwo metody audiolingwalnej. U jej podstaw leży stwierdzenie, że aby tworzyć samodzielnie zdania, uczniowie powinni rozumieć język obcy i znać jego system gramatyczny. Popełnianie błędów jest tutaj zupełnie normalne, ponieważ opanowanie danego systemu językowego może zająć sporo czasu, a niedociągnięcia pokazują nad czym należy jeszcze popracować.
Metoda Berlitza
W metodzie Berlitza nie używa się języka ojczystego, a najważniejsza jest swobodna konwersacja. Twórcy metody wychodzą z założenia, że jeśli nauczymy się poprawnie mówić w języku obcym poznamy również jego gramatykę. Uczniowie najpierw przyswajają sobie język patrząc i słuchając , a następnie mówią, naśladując nauczyciela.
Metoda bezpośrednia
W metodzie bezpośredniej liczy się swoboda wypowiedzi, właściwa wymowa oraz znajomość słownictwa. Podobnie jak w przypadku metody Berlitza najważniejszym celem zajęć jest nauczenie się poprawnego mówienia w języku obcym. Zajęcia są prowadzone wyłącznie w nauczanym języku, a budowanie znajomości nowych fraz następuje poprzez użycie przygotowanych przez nauczyciela obrazków, użycie gestów lub mimiki.
Totalne zanurzenie
W trakcie bardzo intensywnego kursu trwającego nawet kilka godzin dziennie (np. od godziny 8 do 17), tworzy się warunki podobne do takich w jakich znalazłby się uczeń za granicą, w środowisku naturalnym danego języka. Metoda uczy posługiwania się językiem w najróżniejszych sytuacjach i pozwala na dość szybkie opanowanie znajomości danego języka.
Metoda Callana
To bardzo szybka wymiana pytań i odpowiedzi pomiędzy nauczycielem , a uczniem. Odpowiedzi muszą być szybkie i podawane bez zastanowienia. Metoda pozwala na opracowanie właściwych nawyków językowych, jednak to bierne mechaniczne powtarzanie w którym brak miejsca na swobodną konwersację.
Metoda Helen Doron
To metoda w której wykorzystywana jest umiejętność naturalnego przyswajania języka przez dzieci. Maluchy osłuchują się z językiem, mają z nim kontakt na co dzień poprzez codzienne słuchanie płyt nagranych przez lektorów. Zajęcia odbywają się najczęściej raz w tygodniu i są pełne gier , piosenek i zabaw. Metoda przeznaczona dla najmłodszych dzieci, pozwalająca na kontakt z językiem już od 3 miesiąca życia dziecka.
Metoda SITA
Metoda nauki języka będąca połączeniem nauki i technik relaksacyjnych. Zastosowanie w niej wizualizacji, technik oddechowych oraz łagodnej muzyki w tle sprawia, że uczący się całkowicie się rozluźnia co według twórców metody sprzyja szybkiemu zapamiętywaniu materiału. Uczestnik kursu przyswaja wtedy wiedzę zarówno w sposób świadomy jak i podświadomy.
Metoda reagowania całym ciałem (TPR)
Najważniejsze tutaj jest zrozumienie języka. Uczniowie kojarzą słowo z ruchem. Znaczenie słów pokazywane jest najczęściej przez ruchy ciała, gesty i mimikę, ilość wypowiadanych wyrazów jest ograniczona do minimum.